ერთი თვის წინ ვინ იფიქრებდა, რომ 21-ე საუკუნეში შიდა ქართლისა და სამეგრელოს ისტორიულ მიწაზე პაჭანიკები და კიმერიელები გამოჩნდებიოდნენ. მაგრამ ჩრდილოელი ველურები მონღოლთა ნაშიერებთან ერთად შემოიჭრნენ. ახლა კი დადიან და დინგით ჩიჩქნიან მთელს საქართველოს.
ქართული ინტერნეტ-ფორუმებიდან ყველაზე მაღალრეიტინგული ფორუმი: ფორუმ.გე რუსმა ჰაკერებმა გათიშეს. თუმცა, სხვა ფორუმებზე გადანაწილებული ხალხი რა თქმა უნდა ამ საშინელ დღეებზე მაინც საუბრობდა.
თელიფინუ: “მეეჭვება რუსებმა თბილისი შტურმით აიღონ. რად უნდათ ეს? ძალადობა იქნება უზარმაზარი. მშვიდობიანი მსხვერპლი, სუვერენული ხელისუფლების სამხედრო დამხობა. ყველა მიზანი რაც შტურმით შეუძლიათ მიიღონ, შეუძლიათ მიიღონ შტურმის გარეშედაც. დაბომბვები, ეკონომიკური ობიექტების განადგურება (განსაკუთრებით ენერგოსისტემა), შესაძლოა ეკონომიკური ბლოკადაც. 2 კვირაში ქვეყანა იქნება სრულ ქაოსში, მოსახლეობაში - პროტესტი. თბილისში იქნება უმართაობა და სააკაშვილს მოუწევს დათმობა. უნდათ თუ არა ეს, გააკეთებენ თუ არა - სხვა საკითხია. მე თუ მკითხავ არც ოსეთ-აფხაზეთისთვის გაკეთებული არგიათ, მაგრამ რუსებთან 2+2=2, თავისი ანგარიში აქვთ. ამჟამად როგორც ვითარდება, სავარაუდოდ არ იზამენ. სხვათაშორის ანალოგიურად ჩვენ არ გვჭირდებოდა ცხინვალის შტურმი”.
რუსს არაფერი გამოსწორებს. იგი მთელს მსოფლიოს როგორც მომავალში დასაპყრობ სივრცეს, ისე უყურებს და თუკი მან სისხლის სუნი იკრა, ძნელია “ნადავლი” პირიდან გამოგლიჯო...
საბუნია: “წარმომიდგენია... საშინელებაა. მე რა დღეში ვიყავი აქ და თქვენ რა დღეში იქნებოდით მაგის წარმოდგენა არაა ძნელი. წარმოიდგინე, შედიხარ ფორუმზე, იგებ მაგარ ამბებს, რომ თურმე ცხინვალი ჩვენია, მეორე დღეს შემოდიხარ ძაან მაგარ ტალღაზე, ელოდები, რომ უკვე ხალხი ცხინვალშია და წურწუმია მღერის იქ, და ისეთ განწყობაზე ხარ რომ მისი "სულელი წვიმა" მაგრად გიყვარს, ამ დროს იგებ რომ სულაც არაა მასე, რუსეთი შემოდის და ბომბავს ჩვენ ბიჭებს, მარა იმავე საღამოს დასტური მოდის, რომ ჩვენები ჯავას ურტყავენ, როკის გვირაბი აწეულია და ყველაფერი მორჩა, რუსები ვერაფერს აკეთებენ და მიდიხარ დასაძინებლად იმის იმედად რომ ხვალ ყველაფერი იქნება ისე როგორც უნდა ყოფილიყო დღეს.
დილას იგებ, რომ თბილისია დაბომბილი, რომ გორია დაბომბილი, რომ ფოთია დაბომბილი, რომ სოფლებს ბომბავენ. აანალიზებ, რომ შენს ოჯახს და მეგობრებს შეიძლება ვეღარასოდეს შეხვდე, მაგრამ მოდის ცნობები რომ ამერიკელები იარაღს გვაწოდებენ, რომ ბულგარელებმა 10 ტონა ტყვია წამალი მოგვცეს, რომ თურქეთის კრეისერები მობილიზებულია, რომ ჭორის დონეზეა თუმცა საკმაოდ რეალური, რომ ნატო ჩვენს საჰაერო სივრცეს დაიცავს.
მიდიხარ დასაძინებლად იმის იმედად, რომ რუსეთი დამარცხებულია. დილას იგებ, რომ სენაკშია რუსული ჩექმა, ხაშურშია და დიღომშიც დგას თურმე, მაგრამ ხალხი მხნედაა, რუსები მოსახლეობას არ ერჩიან თურმე, უბრალოდ მოდიან პოზიციებს იკავებენ და დგანან. მაინც გაქვს იმედი, უკვე აღარ დაეძებ გამარჯვებას. იმაზე ლოცულობ, რომ მარიონეტმა მედვედევმა ცეცხლი შეწყვიტოს, რომ ხალხი არ დაიხოცოს უაზროდ. ამ დროს იგებ, რომ ეს ყველაფერი არარეალურია, რომ ჩვენები სასტიკად უსწორდებოდნენ მტერს, რომ უაზროდაა ხალხი ჩახოცილი, რომ არის იმის შანსი რომ კიდე ჩახოცავენ”.
ეს სიტყვები ამერიკაში მყოფ ქართველს ეკუთვნის. როგორც ჩანს, ამერიკაში წასვლა, ქართველისათვის ხშირად გამოსავალი სულაც არ არის. თუმცა მე ნორმალურ ქართველებზე ვსაუბრობ და არა ფსევდოპატრიოტ მაჯლაჯუნებზე.
ომის პერიპეტიებს ბევრი ფორუმელი იხსენებდა. ზოგი სინანულით, ზოგი კი გაბრაზებით. თუმცა, ამ შემთხვევაში ეს ორი რაღაცა ერთი და იგივეა.
Giogio-Mate: “როკთან ვიყავით და 2 ძლიერი გასროლაც მოხდა მაგრამ არ დაინგრა. ეს დაზუსტებით ვიცი. ვიცი, რომ 20 თვითმფრინავი მართლა ჩამოვაგდეთ. ისიც ზუსტია, რომ რუსებს მანქანებით გადაჰქონდათ თავიანთი ჩაძაღლებული ხალხი, მაგრამ ყველა იმას ამბობს, რომ ის 3 საათიანი მორატორიუმი არ უნდა მიეცა მიშას. მაგ 3 საათმა შეცვალა ყველაფერი. ჩვენები უკვე ჯავას იღებდნენ, რომ დაახევინეს უკან. ცხინვალი 3-ჯერ გააწმენდინეს და 3-ჯერვე უკან დაახევინეს. არ არის აფხაზეთის მსგავსი სიტუაცია? როკი ჩვენი იყო 3 საათი რომ არ მიეცა. მოგებული ომი წავაგეთ ისევ ხალხო. ახლა კი რუსი არ გავა არც სამეგრელოდან და არც სხვა ტერიტორიიდან, მოეშვით ამ ფერად ოცნებებს!”
თავის დროზე ერთი ჭკვიანი ბელგიელი ირონიულად ამბობდა, რომ “ქართველი მომიტინგეები მსოფლიოში ყველაზე მაგარი მომიტინგეები არიან და მიტინგის ჩატარება სხვა ქვეყნაბმა მათგან უნდა ისწავლონო”. ეს ბელგიელი რომ ჭკვიანი კაცი იყო, ამას ის ფაქტიც ადასტურებს, რომ 12 აგვისტოს, იმ დროს, როდესაც საქართველოში ჯერ კიდევ დგას საოკუპაციო ტანკები, რუსთაველის გამზირზე მიტინგი იმართება, საიდანაც “ცნობილი სახეები” რაღაც მითიურ “გამარჯვებას” გვილოცევენ.
მროველი: “დაღუპულთა რიცხვი ათასს უკაკუნებს. როგორც აქამდე ვიცოდი, როცა ქვეყანა ამდენ მოქალაქეს კარგავს, საყოველთაო გლოვას აცხადებენ! ჩვენთან კი რუსთაველზე შეკრებილ ”ერთად მდგომ” საზოგადოებას, პოლიტიკოსები და ”საზოგადო მოღვაწეები” გამარჯვებას ულოცავენ. კარგი ჯანდაბას, ჩვენ ბნელები და პრიმატები ვართ. უბრალოდ ნახეთ ხალხის რეაქცია "ერთად დგომაზე", ვინც უშუალოდ ბრძოლებში მონაწილეობდა. ისინიც პრიმატები და ბნელები არიან ბატონებო? მხოლოდ თქვენგან მოდის ნათელი სიმართლის სხივები?”
მწარედ ნაცნობი “ცნობადი სახეების” მიერ გამართული მიტინგი არც უცხოეთში მყოფ ქართველებს მოეწონათ.
Liklika: “გაღიმებული ხალხის სახეები, გამარჯვების ყიჟინა, დროშების ფრიალი, სიმღერები... არ იყო ამის დრო ჩემი აზრით, ძალიან გამაღიზიანებელი იყო პირადად ჩემთვის. შეიძლება ვცდები, მაგრამ ჩემში რომ ეს გრძნობა გამოიწვია, წარმოდგენაც კი არ მინდა რა დღეში ჩააგდებდა შვილმკვდარ ან შვილდაკარგულ დედას. თუ მაინცდამაინც სოლიდარობა და ერთად დგომა იყო საჭირო, შეკრებილიყავით, დაგენთოთ სანთლები, მდგარიყავით ცოტა ხანი ჩუმათ და დაშლილიყავით. მე ასე ვფიქრობ, შეიძლება ვცდები. შორს ვარ თქვენგან და შეიძლება არასწორედ აღვიქვამ”
საქართველოს ერთბაშად ხუთი ქვეყნის პრეზიდენტი ეწვია და დაგვამშვიდეს, რომ ოკუპანტების ამ ქვეყნიდან გაბუნძულებას უზრუნველყოფენ. არადა, ჩვენ რომ ყველამ კარგად ვიცით ის კაცი, ჯერ კიდევ როდის ამბობდა: “საქმე ლაპარაკის ნაცვლად!”
Gizmo: “მიტინგზე სარკოზის გამოჩენის შემდეგ, მისალმების რეპეტიციისა, უნდა იყვიროთ "სარკო, "სარკო"-ოოო, ხალხი ძალიან უხალისოდ აჰყვა, მაგრამ მაინც არ მომეწონა.. იყო რამდენიმე მთვრალი ტიპი, აი კაი ნაქეიფარი. უეჭველი სუფრაზე საქართველოს მზეს იფიცებოდნენ, მაგრამ გუშინ ცვეტში ბენზინის რიგში იდგნენ საღამოს, გასაქცევად. ვიმეორებ, არავის უმღერია დღეს საღამოს იქ საესტრადო მომღერლებიდან. მე მგონი გარკვევით ვწერ და კიდევ ვინმე დაწერს მაგას და ვაწყენინებ. მე არ მიგრძვნია საზეიმო განწყობა, ხალხი სანთლებით იდგა. არავინ, არავის გამარჯვებას არ ულოცავდა, ყოველ შემთხვევაში მე არ გამიგია. და მამენტ ვისაც რა არ უნდა ექნა, არავის აქვს უფლება ყველა ერთ ქვაბში მოხარშოს. იმიტომ რომ პირადად მე და ბევრს ჩემთან ერთად არაფერი ისეთი არ გაუკეთებია რაც დღევანდელ სიტუაციას არ შეეფერებოდა”.
ახლა ამის დრო არ არის, თორემ მშვენივრად ვიცი იმ მიტინგზე ვინც რას ლაპარაკობვდა. ზოგიერთი მათგანი სულ მცირე გაპანღურების ღირსი მაინც იყო მაგრამ...
ფორუმელი ივერიელი იმაზე საუბრობს, თუ რა ეკონომიკური შედეგებს მოიტანს ეს ომი. მისი აზრით, შესაძლებელია ეკონომიკური კატასტროფა მოხდეს.
- “კვირის ბოლოს უკვე დაიწყება სერიოზული ფინანსური კრიზისი საქართველოში და უცხოური ვალუტის შავი ბაზარი ჩამოყალიბდება. ეს იქნება კატასტროფის პირველი ნიშნები, რომელსაც მოსახლეობა ძალიან მწვავედ იგრძნობს, აი მერე იქნება საინტერესო კიდევ გაუჩნდებათ თუ არა სურვილი მიტინგზე მისვლის და მჲშას ძახილის ან სიმღერისა და ცეკვის. ეტყობა აქ ხალხი და არა მარტო აქ, საერთოდ საქართველოში ვერ აცნობიერებს თუ რა ხდება, თუმცაღა დასავლეთ საქართველოში უკვე დიდი ხანია გააცნობიერეს, ხოლო გორსა და ცხინვალის რაიონებში სიცოცხლის კრიზისი დიდი ხანია დგას.
თბილისმა იკითხოს ხვალიდან, ტაიფუნი რომ აგორდება და მოდის, აი ეგრეა ეხლა საქართველოს საქმე. არანაირად არ მინდა პესიმისტი ვიყო, ყოველ მეორე პოსტში ვებღაუჭები ხოლმე იმედებს, მაგრამ რეალობა ისეთია რომ თუ თვალი არ გაუსწორე, შეიძლება მოგკლას”
თეთრი და შავი მხოლოდ აბანოში არ გამოჩნდება. თეთრი და შავი შესაძლებელია საშინელების დროსაც კი გამოჩნდეს. მთვარია დანახვა გინდოდეს.
24: “ამ ომის შემდეგ მე: 1. დავინახე ის რომ რეგიონის, თაობების და ქვეყნების ბედი წყდება დღეს. 2. დავინახე ის, რომ პრეზიდენტი არაადეკვატურია 3. დავინახე ის, რომ რუსეთის ფედერაცია ამ რეგიონში სერიოზული მოთამაშეა და მის გარდაცვალებაზე ცნობა ნაადრევი ყოფილა; 4. დავინახე ის რომ ქვეყანა ისევ პროპაგანდით ცდილობს იცხოვროს; 5. დავინახე ის, რომ ევროპა დაკოდილია და მხოლოდ გაზზე ფიქრობს და ცდილობს "მშვიდობა" ჰქონდეს ნებისმიერ ფასად; 6. დავინახე ის, რომ საფრანგეთს გაუჩნდა სერიოზული შანსი თავისი პოლიტიკის წარმოების, ბრიტანეთი ისედაც მიბმულია ა.შ.შ.-ზე, გერმანიას გაზი ანაღვლებს, იტალიაზე აღარც ვლაპარაკობ... 7. დავინახე ის რომ "ახალი ევროპა" ფაფხურობს რაღაცას და დანარჩენს ღრმად ვკიდივართ; 8. დავინახე რომ მაკკეინი გიჟია და ობამას გამარჯვება უნდა გვინდოდეს; 9. დავინახე ის, რომ ქართველები არასდროს შევეგუებით მონობას! 10. დავინახე ის, რომ თურმე "ტრუბის" არსებობა და ამის გამო რუსული ჩექმის აქ არ შემოსვლა ზღაპარი ყოფილა”.
